Τα τελευταία μερικά χρόνια διάφορες ομάδες αστροφυσικών μελετώντας αρκετές δεκάδες γαλαξίες ανακάλυψαν ότι οι γαλαξίες αυτοί διαθέτουν την ίδια ποσότητα «σκοτεινής ύλης» σήμερα όσο και πριν από έξη δισεκατομμύρια χρόνια. Αν και δεν μπορούμε να παρατηρήσουμε την σκοτεινή αυτή ύλη εν τούτοις μπορούμε να μετρήσουμε την βαρυτική της επίδραση στους γαλαξίες γεγονός που μας βοηθάει στον υπολογισμό της δομής και της εξέλιξής τους.

Η ύπαρξη της σκοτεινής ύλης του Σύμπαντος ανακαλύφτηκε τις τελευταίες μόλις δεκαετίες γιατί τα υλικά που υπάρχουν στον Γαλαξία μας (καθώς και στους άλλους γαλαξίες) μπορεί να υπολογιστούν με την μέτρηση της ταχύτητας με την οποία ένα άστρο (όπως ο Ήλιος μας) περιφέρεται γύρω από τον πυρήνα του γαλαξία που μελετάμε. Στους υπολογισμούς μας λοιπόν αυτούς ανακαλύψαμε ότι η ταχύτητα περιφοράς του άστρου δεν συμβαδίζει με την ποσότητα της ύλης που βλέπουμε ότι υπάρχει στο Γαλαξία αφού η ταχύτητα αυτή μας λεει ότι πρέπει να υπάρχουν και άλλα υλικά που είναι προς το παρόν τουλάχιστον «αόρατα». Το ίδιο συμβαίνει με όλους τους γαλαξίες στο Σύμπαν, όχι μόνο σήμερα αλλά και στο παρελθόν και με την ίδια μάλιστα αναλογία, 30 προς ένα μεταξύ της σκοτεινής ύλης και αυτής που μπορούμε να δούμε.

Με βάση τις παρατηρήσεις αυτές ανακαλύφτηκε ότι 4 στους 10 γαλαξίες σε απόσταση έξη δισεκατομμυρίων ετών φωτός έχουν υποστεί συγκρούσεις με άλλους γεγονός που μας βοηθάει στην κατανόηση της εξέλιξης των γαλαξιών τα τελευταία 6 δισεκατομμύρια χρόνια. Με μία νέα τεχνική που επιτρέπει την παρατήρηση των γαλαξιακών πυρήνων μέσα από τα πυκνά σύννεφα αερίων και σκόνης που τους περιβάλλουν, αποδείχτηκε ότι το 40% των γαλαξιών παρουσιάζουν σημάδια προηγουμένων συγκρούσεων. Το τελικό όμως αποτέλεσμα των γαλαξιακών αυτών συγκρούσεων εξαρτάται από τα μεγέθη των γαλαξιών και τις αποστάσεις μεταξύ τους. Στο παρελθόν όταν οι γαλαξίες ήταν μικρότεροι και οι αποστάσεις μεταξύ τους πολύ πιο μικρές τέτοιου είδους συγκρούσεις ήταν κάτι το συνηθισμένο. Μ’ αυτόν άλλωστε τον τρόπο δημιουργήθηκαν και οι μεγάλοι σημερινοί γαλαξίες της γειτονιάς μας.

 Photo credits: NASA

π