Πολύ πιο πριν από τους πρώτους χτύπους κάποιας ανθρώπινης καρδιάς, μια υπέρλαμπρη κοσμική σπίθα ξεκίνησε τους χτύπους του ρολογιού που καθοδηγεί την εξέλιξη του Σύμπαντος. Πολύ πιο πριν από τη δημιουργία του πρώτου ανθρώπινου εγκεφάλου, ένας αμέτρητος αριθμός γαλαξιών έπλεαν σαν κοσμικά νησιά στον τεράστιο κοσμολογικό ωκεανό. Πολύ πριν δημιουργηθεί οποιοδήποτε ανθρώπινο μάτι για να βλέπει, χιλιάδες λαμπρά άστρα στόλιζαν με το φως του το σκοτεινό πέπλο της νύχτας.

Κι έτσι πριν από πολλά δισεκατομμύρια χρόνια, στον πυρήνα του σφαιρωτού σμήνους Μ-4, σε απόσταση 5.600 ετών φωτός από τη σημερινή θέση της Γης προς την κατεύθυνση του αστερισμού του Σκορπιού, γεννήθηκε ένα διπλό σύστημα άστρων με μια σπουδαία ιδιαιτερότητα. Γιατί φαίνεται ότι τα άστρα αυτά δεν ήταν μόνα τους αφού πρόσφατα αποδείχτηκε ότι γύρω τους υπάρχει κι ένας τουλάχιστον πλανήτης 2,5 φορές μεγαλύτερο από τον πλανήτη Δία του δικού μας Ηλιακού Συστήματος. Είναι ο αρχαιότερος πλανήτης που έχει ανακαλυφτεί μέχρι τώρα με ηλικία 13 δισεκατομμυρίων ετών, μερικές μόνο εκατοντάδες χιλιάδες χρόνια νεότερος από την ηλικία του Σύμπαντος. Τα άστρα γύρω από τα οποία βρέθηκε να τριγυρίζει ο πλανήτης αυτός έχουν προ πολλού φτάσει στο τέλος της ζωής τους, κι όμως ο γιγάντιος πλανήτης τους ακόμη και σήμερα ζει και βασιλεύει.

Ένα από τα άστρα αυτά είναι σήμερα ένας λευκός νάνος ενώ το άλλο είναι ένα άστρο νετρονίων (ένα πάλσαρ), και γύρω τους περιφέρεται ο αρχαιότερος για ‘μας πλανήτης. Σ’ αυτή την τρομαχτικά βίαιη περιοχή ο πλανήτης αυτός κατόρθωσε να επιβιώσει όλες τις καταστάσεις που αντιμετώπισε όλα αυτά τα δισεκατομμύρια χρόνια που παρήλθαν από τη γέννησή του και μέχρι σήμερα. Επέζησε από τις υπεριώδεις ακτινοβολίες του μικρού λευκού νάνου και την έκρηξη σουπερνόβα που δημιούργησε το πάλσαρ, για να μας αποδείξει ότι το Σύμπαν είναι πολύ πιο παράξενο απ’ ότι πιστεύαμε μέχρι τώρα.

Η ύπαρξη ενός τέτοιου πλανήτη αποδεικνύει επίσης ότι η δημιουργία πλανητών είναι μια ιδιαίτερα διαδεδομένη διαδικασία στο Σύμπαν ακόμη και στα πρώτα στάδια της εξέλιξής του. Πράγμα που σημαίνει ότι το Σύμπαν πρέπει σήμερα να είναι γεμάτο από τρισεκατομμύρια πλανήτες. Πως θα ήταν, λοιπόν, μαθηματικά πιθανόν να δημιουργηθεί ζωή σε έναν και μόνον πλανήτη ανάμεσα στα δισεκατομμύρια δισεκατομμυρίων πλανητών που υπάρχουν στο Σύμπαν;

[NASA]

π