Σε αυτή την εικόνα του διαστημικού τηλεσκοπίου Hubble διακρίνεται μία φωτεινή λάμψη στο κέντρο του αλληλεπιδρώντος γαλαξία Markarian 231, που είναι συγχρόνως και το πλησιέστερο στην Γη κβάζαρ, «μόλις» 580 εκατ. έτη φωτός μακριά. Τα κβάζαρ ενεργοποιούνται από την γιγάντια μαύρη τρύπα που φιλοξενούν στον πυρήνα τους, η οποία θερμαίνει τα αέρια που στροβιλίζονται γύρω τους σε ακραία υψηλές θερμοκρασίες, εκλύοντας έτσι τεράστια ποσά ενέργειας. Η ανάλυση, ωστόσο, των δεδομένων του διαστημικού τηλεσκοπίου Hubble κατέδειξε το 2015 ότι στον πυρήνα του γαλαξία αυτού δεν υπάρχει μία μόνο, αλλά δύο υπερμεγέθεις μαύρες τρύπες, οι οποίες στροβιλίζονται η μία γύρω από την άλλη, συμπληρώνοντας μία τροχιά σε 1,2 χρόνια.

Σύμφωνα με την σχετική μελέτη, η κεντρική μαύρη τρύπα υπολογίστηκε ότι έχει μάζα 150 εκατ. φορές μεγαλύτερη από αυτήν του Ήλιου, ενώ η μικρότερη έχει την μάζα 4 εκατ. άστρων σαν τον Ήλιο, παραπλήσια δηλαδή με την γιγάντια μαύρη τρύπα του Γαλαξία μας. Επιπλέον, οι ερευνητές της σχετικής μελέτης θεωρούν ότι η μικρότερη από τις δύο μαύρες τρύπες πρέπει να είναι το λείψανο ενός μικρότερου γαλαξία που συγχωνεύθηκε με τον Markarian 231, γεγονός που μοιάζει να επαληθεύεται από την εμφανή του ασυμμετρία, αλλά και από τις μακριές παλιρροϊκές ουρές νεαρών μπλε άστρων.

Η συγχώνευση αυτή, μάλιστα, έδωσε το έναυσμα για μία έντονη περίοδο αστρογένεσης στο εσωτερικό του, 100 φορές μεγαλύτερη από αυτήν του Γαλαξία μας. Όσον αφορά στις δύο μαύρες τρύπες, προβλέφθηκε ότι αυτές θα στροβιλίζονται όλο και πλησιέστερα η μία προς την άλλη, ώσπου μερικές εκατοντάδες χιλιάδες χρόνια αργότερα θα συγκρουστούν και θα συγχωνευθούν σε μία μεγαλύτερη.

Παρολ’ αυτά, θα πρέπει να σημειωθεί ότι μετέπειτα έρευνα του 2016 φαίνεται να απορρίπτει αυτό το «σενάριο» της διπλής μαύρης τρύπας.

Credit: NASA, ESA, the Hubble Heritage Team (STScI/AURA)-ESA/Hubble Collaboration, and A. Evans (University of Virginia, Charlottesville/NRAO/ Stony Brook University)

π