Οι αλληλεπιδρώντες γαλαξίες IC 1623, δηλαδή ένα ζεύγος γαλαξιών περίπου 275 εκατ. έτη φωτός μακριά στον αστερισμό του Κήτους, διανύουν τα τελευταία στάδια μιας κατακλυσμιαίας κοσμικής σύγκρουσης.

Επειδή το φυσικό μέγεθος των άστρων είναι απειροελάχιστο σε σχέση με τις τεράστιες αποστάσεις που τα χωρίζουν, κατά την διάρκεια των γαλαξιακών συγκρούσεων τα άστρα του ενός γαλαξία «διέρχονται» ανάμεσα από τα άστρα του άλλου, γι’ αυτό και μεμονωμένες αστρικές συγκρούσεις, εάν συμβαίνουν, είναι εξαιρετικά σπάνιες. Αυτό, ωστόσο, δεν ισχύει για τα γιγάντια νέφη αερίων του κάθε γαλαξία, τα οποία συγκρούονται μεταξύ τους, δίνοντας το έναυσμα για μία εκρηκτική περίοδο αστρογένεσης, όπου ο ρυθμός της γένεσης νέων άστρων υπερβαίνει κατά πολύ τον ρυθμό αστρογένεσης σε έναν «κοινό» κατά τα άλλα γαλαξία, όπως τον δικό μας.

Οι γαλαξιακές συγκρούσεις, σε αντίθεση με τις συγκρούσεις που παρατηρούμε στην καθημερινότητά μας, δεν είναι στιγμιαία φαινόμενα, αλλά μπορούν να διαρκέσουν εκατοντάδες εκατομμύρια ή ακόμα και δισεκατομμύρια χρόνια μέχρι να ολοκληρωθούν. Οι δύο συγκρουόμενοι γαλαξίες, δηλαδή, πλησιάζουν, απομακρύνονται και προσεγγίζουν ξανά ο ένας τον άλλο, σε ένα είδος γαλαξιακού «χορού» που στρεβλώνει όλο και πιο πολύ την σπειροειδή τους δομή, εξαιτίας της αμοιβαίας τους βαρύτητας. Εντέλει, οι δύο γαλαξίες θα συγχωνευθούν πλήρως σε έναν γιγάντιο ελλειπτικό γαλαξία.

Credit: ESA/Hubble & NASA, R. Chandar

π