Από την εποχή που κατασκευάστηκε το πρώτο τηλεσκόπιο το 1609 κατορθώσαμε να εισχωρήσουμε βαθειά ανάμεσα στα άστρα και να παρατηρήσουμε αντικείμενα στον ουρανό που μέχρι τότε μας ήσαν αόρατα. Ανάμεσα στα άλλα η ανάπτυξη των τηλεσκοπίων μας απεκάλυψε σιγά-σιγά την ύπαρξη τεραστίων νεφελωμάτων αερίων και σκόνης που καλύπτουν τις διάφορες μεσοαστρικές περιοχές. Τα περισσότερα από τα κοσμικά αυτά σύννεφα είναι οι πηγές της γέννησης νέων άστρων. Υπάρχουν όμως και άλλα νεφελώδη αντικείμενα που αποτελούν τα υπολείματα καταστραμένων άστρων. Γιατί κάθε άστρο που σήμερα λάμπει, αργά ή γρήγορα πρόκειται και να πεθάνει μ’ ένα θάνατο που θ’ αφήσει πίσω του ένα από τρία μόνο πιθανά «λείψανα» ανάλογα με την μάζα που έχει κάθε άστρο. Άστρα με λιγότερα υλικά από τέσσερις ηλιακές μάζες θα μετατραπούν σε άσπρους νάνους. Άστρα με 4 έως 25 ηλιακές μάζες θα γίνουν πάλσαρ ή άστρα νετρονίων. Και άστρα με ακόμη μεγαλύτερες μάζες θα καταλήξουν να γίνουν μαύρες τρύπες.

π