Με τη βοήθεια των δεδομένων που συνέλεξε ο φασματογράφος HARPS του Ευρωπαϊκού Νότιου Αστεροσκοπείου ESO, ο οποίος βρίσκεται εγκατεστημένος σε ένα από τα τηλεσκόπια του Αστεροσκοπείου La Silla στη Χιλή, οι αστρονόμοι υπολόγισαν ότι οι βραχώδεις πλανήτες που βρίσκονται στις «κατοικήσιμες ζώνες» των κόκκινων νάνων του Γαλαξία μας πρέπει να ανέρχονται σε δεκάδες δισεκατομμύρια. Ως κατοικήσιμη ζώνη ενός άστρου θεωρείται η περιοχή γύρω από αυτό, στην οποία η θερμοκρασία είναι τέτοια, που επιτρέπει την ύπαρξη νερού σε υγρή μορφή. Οι κόκκινοι νάνοι, από την άλλη, είναι άστρα αρκετά μικρότερα, ψυχρότερα και λιγότερα φωτεινά από τον Ήλιο, γεγονός που σημαίνει ότι οι κατοικήσιμες ζώνες τους βρίσκονται πολύ πλησιέστερα στο άστρο τους απ’ ό,τι η Γη στον Ήλιο. Με τη βοήθεια του HARPS οι αστρονόμοι μελέτησαν ένα προσεκτικά επιλεγμένο δείγμα 102 κόκκινων νάνων και ανακάλυψαν 9 υπεργαίες, δηλαδή βραχώδεις πλανήτες με μάζες έως και 10 φορές μεγαλύτερες απ’ αυτές της Γης. Αναλύοντας μια σειρά άλλων δεδομένων, οι αστρονόμοι κατόρθωσαν να υπολογίσουν ότι οι υπεργαίες εντοπίζονται στις κατοικήσιμες ζώνες των κόκκινων νάνων με συχνότητα 40%, σε αντίθεση με μεγαλύτερους πλανήτες, παρόμοιους δηλαδή με τον Δία και τον Κρόνο, οι οποίοι είναι πολύ πιο σπάνιοι. Δεδομένου ότι το 80% των άστρων του Γαλαξία μας είναι κόκκινοι νάνοι και δεδομένου ότι το 40% αυτών έχει μία υπεργαία στην κατοικήσιμη ζώνη του, θα πρέπει να υπάρχουν δεκάδες δισεκατομμύρια τέτοιοι πλανήτες στον Γαλαξία μας. Η φωτογραφία που παραθέτουμε σήμερα είναι μία καλλιτεχνική αναπαράσταση ενός δειλινού, όπως θα φαινόταν από την υπεργαία Gliese 667 Cc. Το φωτεινότερο άστρο στον ουρανό είναι ο κόκκινος νάνος Gliese 667 C, ο οποίος είναι μέρος ενός τριπλού αστρικού συστήματος περίπου 24 έτη φωτός μακριά μας. Τα δύο άλλα πιο απομακρυσμένα άστρα Gliese 667 A και B διακρίνονται στα δεξιά της εικόνας.

 

Credit: ESO/L. Calçada

π