Τις έχουμε δει σε ταινίες επιστημονικής φαντασίας όπως το Minority Report του Στίβεν Σπίλμπεργκ, αλλά και στις ταινίες του Χάρι Πότερ. Όπως φαίνεται, οι υπέρλεπτες οθόνες, που μοιάζουν με ένα φύλλο χαρτί και προβάλουν ειδήσεις, βγαίνουν από τις κινηματογραφικές αίθουσες και ετοιμάζονται να γίνουν μέρος της καθημερινότητάς μας.

Ερευνητές του Πανεπιστημίου Monash στην Αυστραλία ανέπτυξαν ένα εξαιρετικά λεπτό και πολύ εύκαμπτο υλικό το οποίο είναι 100 φορές πιο λεπτό από τις σημερινές οθόνες αφής και μπορεί να διπλωθεί σε ρολό. Το υλικό αυτό αποτελείται από νανο-φύλλα και οι ειδικοί εκτιμούν ότι τέτοιου είδους υλικά μπορούν να χρησιμοποιηθούν για την κατασκευή οθονών στα κινητά τηλέφωνα, οι οποίες θα είναι άθραυστες και γενικά δεν θα παθαίνουν ζημιές. «Η παραγωγή των σημερινών οθονών αφής έχει υψηλό κόστος και είναι χρονοβόρος. Αναπτύξαμε μια μέθοδο με την οποία επιτυγχάνεται η δημιουργία ενός υλικού 100% εύκαμπτου, αγώγιμου και διάφανου, εύκολα και με χαμηλό κόστος. Μέχρι σήμερα θεωρούσαμε εξαιρετικά δύσκολο αν όχι αδύνατο να επιτευχθεί κάτι τέτοιο. Πιστεύουμε πάντως ότι η μέθοδος αυτή είναι και η μόνη με την οποία μπορεί να δημιουργηθεί ένα τέτοιο υλικό» αναφέρει ο καθηγητής Τόρμπεν Ντάενεκε, επικεφαλής της ερευνητικής ομάδας, η οποία όπως αναφέρεται στο άρθρο που δημοσίευσε στην επιθεώρηση «Nature Electronics» θέρμανε στους 200 βαθμούς Κελσίου ένα κράμα ινδίου-κασσίτερου. Όταν το υλικό υγροποιήθηκε το άπλωσαν σε μια επιφάνεια για να τυπώσουν νανο-φύλλα από αυτό.

Οι ερευνητές χρησιμοποίησαν τα νανο-φύλλα και κατάφεραν να κατασκευάσουν μια οθόνη αφής, για την οποία κατέθεσαν μάλιστα αίτηση ευρεσιτεχνίας. Το υλικό αυτό σύμφωνα με τους ερευνητές μπορεί να χρησιμοποιηθεί επίσης στην κατασκευή ηλιακών κυψελών αλλά και έξυπνων παραθύρων.

Στο Κέντρο Τεχνολογίας και Επιστήμης του Ιδρύματος Ευγενίδου οι επισκέπτες μπορούν να έρθουν σε επαφή με μια γκάμα προηγμένων οθονών αφής που βρίσκονται στα διαδραστικά εκθέματα του ΚΕΤ.

ΛΕΖΑΝΤΑ: Οι ερευνητές έδωσαν στην δημοσιότητα μια εικόνα του νέου υλικού που δημιούργησαν. Credit: RMIT University

 

 

 

 

 

κετ