Εργάστηκε ως καθηγητής στο «Λύκειο ο Κοραής» Ηρακλείου και στο κολλέγιο Pearce της Αγ. Παρασκευής, ως βοηθός στο Εργαστήριο Αστρονομίας του Πανεπιστημίου Αθηνών, ως αστρονόμος του Ιδρύματος Ευγενίδου (1967-1971) και ως αστρονόμος του Εθνικού Αστεροσκοπείου Αθηνών.

Ήταν μέλος της IAU και της ΕΛΑΣΕΤ και επίτιμο μέλος της Εταιρείας Αστρονομίας και Διαστήματος Βόλου, στο περιοδικό της οποίας διατηρούσε μόνιμη στήλη. Το 2001, αφού συνταξιοδοτήθηκε, έγινε επίτιμος επικεφαλής ερευνητής στο Ινστιτούτο Αστρονομίας και Αστροφυσικής. Οι τομείς εμπειρογνωμοσύνης και έρευνάς του περιλάμβαναν την παρατηρητική αστροφυσική και ειδικότερα τον Ήλιο, τη Σελήνη, τους πλανήτες, τα διάχυτα νεφελώματα και ιδιαίτερα τους μεταβλητούς αστέρες, όπου διέπρεψε ως παρατηρητής και μελετητής των εκλειπτικών ζευγών αστέρων. Συμμετείχε δε ως επικεφαλής ή μέλος σε πλήθος ερευνητικών προγραμμάτων.

Ασχολήθηκε με την Ιστορία και τη Φιλοσοφία των θετικών Επιστημών. Δημοσίευσε περισσότερες από 200 εργασίες και μονογραφίες σε διεθνή και ελληνικά περιοδικά και απέσπασε εκατοντάδες αναφορές στο έργο του. Από την αρχή της σταδιοδρομίας του ασχολήθηκε με την εκλαΐκευση της Αστρονομίας με εκατοντάδες άρθρα, με τη συγγραφή βιβλίων (Αστρονομία για όλους, Οι κομήτες και ο κομήτης του Χάλλευ, Άρης ο κόκκινος πλανήτης, Άρης η γήινη αποικία, Σελήνη, ο Ήλιος και η δράση του), και όλων σχεδόν των σχετικών λημμάτων της Εγκυκλοπαίδειας Υδρία, με την επιμέλεια εκδόσεων και πλήθος ομιλιών σε ακροατήρια, στο ραδιόφωνο και την τηλεόραση. Για την μακροχρόνια προσφορά του τιμήθηκε από το Εθνικό Αστεροσκοπείο Αθηνών.

Ως αστρονόμος του Ιδρύματος Ευγενίδου ήταν επιφορτισμένος με τις καθημερινές παρατηρήσεις του Ήλιου, τις οποίες πραγματοποιούσε με το τηλεσκόπιο του Ιδρύματος και πάντα σε συνεργασία με αντίστοιχα κέντρα στην Σουηδία και στην Ελβετία. Οι παρατηρήσεις αυτές εκδίδονταν κατ’ έτος από το Ίδρυμα σε τεύχη. Άξια μνείας αποτελούν τα προλεγόμενα της διοικήτριας-διαχειρίστριας του Ιδρύματος, της αείμνηστης Μαριάνθης Σίμου στο τεύχος του 1969, όπου αναφέρει σχετικά: «Από του έτους 1967 το Ίδρυμα Ευγενίδου, εν τω πλαισίω των δραστηριοτήτων του, εγκατέστησεν εις το δώμα του κτιρίου του ειδικόν Τηλεσκόπιον τύπου COUDE του Οίκου ZEISS εντός θαλάμου με

συρομένην σκεπήν, από δε του 1967 το Ίδρυμα μετέχει, επισήμως εις την διεθνή συνεργασίαν προς παρατήρησιν και μελέτην του Ηλίου.

Τας παρατηρήσεις διά του εν λόγω τηλεσκοπίου και διά το Ίδρυμα Ευγενίδου εκτελεί ο κ. Π. Ροβίθης, μαθηματικός, αστρονόμος του Ιδρύματος.

Καρπόν των παρατηρήσεων του διά τα έτη 1967-1968 αποτελεί η παρούσα έκθεσις.

Ελπίζω ότι και εις τον τομέα τούτον το Ίδρυμα εκτελεί κατά τον καλλίτερον δυνατόν τρόπον τας αναληφθείσας υποχρεώσεις του και ότι διά της κατ' έτος δημοσιεύσεως των επί των παρατηρήσεων του Ηλίου εκθέσεων αυτού θα συμβάλλη εις την πραγματοποίησιν του διεθνούς πρόγραμματος παρατηρήσεως του Ήλιου».

Αξιομνημόνευτες τέλος είναι οι παρακάτω επιμορφωτικές διαλέξεις που έδωσε στο αμφιθέατρο του Ιδρύματος με κοινό κυρίως τελειόφοιτους μαθητές της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης που τότε διδάσκονταν στο σχολείο το μάθημα της Κοσμογραφίας:

Η Σελήνη. Αι σημεριναί αντιλήψεις περί της συγκροτήσεως της επιφάνεια αυτής, Το εγχείρημα Απόλλων 8, Ήλιος. Αι σημεριναί αντιλήψεις περί της συγκροτήσεως αυτού, Ο γαλαξίας μας, Η προέλευσις και το τέλος της γης και Ο ουρανός της σελήνης.

Καλό ταξίδι στα αστέρια και τους γαλαξίες.

Μελέτες του Π. Ροβίθη

22-11-1968, Η σελήνη. Αι σημεριναί αντιλήψεις περί της συγκροτήσεως της επιφάνεια αυτής,

31-01-1969, Το εγχείρημα Απόλλων 8,

19-03-1969, Ήλιος. Αι σημεριναί αντιλήψεις περί της συγκροτήσεως αυτού,

31-10-1969, Ο γαλαξίας μας,

27-11-1970, Η προέλευσις και το τέλος της γης

19-02-1971, Ο ουρανός της σελήνης

ιε