Τα «μάτια» στο σμήνος της Παρθένου
Η εντυπωσιακή αυτή εικόνα που ελήφθη από το Πολύ Μεγάλο Τηλεσκόπιο (VLT) που είναι εγκατεστημένο στην Χιλή δείχνει τους γαλαξίες NGC 4438 και NGC 4435. Στο πάνω μέρος της εικόνας διακρίνεται ο NGC 4438, ο μεγαλύτερος από τους δύο. Σύμφωνα με τους αστρονόμους, ο γαλαξίας αυτός ήταν κάποτε ένας σπειροειδής γαλαξίας, το σχήμα του οποίου «παραμορφώθηκε» από τις συγκρούσεις με άλλους γαλαξίες κατά το πρόσφατο σχετικά παρελθόν. Οι δύο γαλαξίες ανήκουν στο γαλαξιακό σμήνος της Παρθένου και βρίσκονται περίπου 50 εκατ. έτη φωτός μακριά. Κάτω από την αμοιβαία βαρυτική τους έλξη, οι γαλαξίες σχηματίζουν ομάδες και σμήνη, τα οποία περιλαμβάνουν από μερικές δεκάδες μέχρι και μερικές χιλιάδες γαλαξίες. Οι ομάδες και τα σμήνη, στην συνέχεια, συγκροτούν τα γαλαξιακά υπερσμήνη. Για παράδειγμα, ο Γαλαξίας μας, καθώς και οι γαλαξίες της Ανδρομέδας και του Τριγώνου, είναι οι τρεις μεγαλύτεροι γαλαξίες μιας μικρής ομάδας 50 περίπου γαλαξιών, οι οποίοι συγκροτούν την επονομαζόμενη Τοπική Ομάδα. Το Σμήνος της Παρθένου, περίπου 54 εκατ. έτη φωτός μακριά, είναι πολύ μεγαλύτερο και περιλαμβάνει περίπου 2.000 γαλαξίες. Το σμήνος αυτό βρίσκεται στον πυρήνα μιας πολύ μεγαλύτερης δομής, που ονομάζεται Τοπικό Υπερσμήνος και αποτελείται από τουλάχιστον 100 ομάδες και σμήνη γαλαξιών, στις παρυφές του οποίου βρίσκεται η Τοπική Ομάδα και κατά συνέπεια ο Γαλαξίας μας.
Credit: ESO
π