Ο Αριστοτέλης το έχει πει καλύτερα απ’ όλους, ότι είναι στη φύση του ανθρώπου να θέλει να μάθει. Κάτι κρυμμένο βαθιά στη γενετική μας δομή ίσως να είναι αυτό που μας κάνει να ρωτάμε τις ερωτήσεις, που μας κάνει κυνηγούς της γνώσης, πειραματιστές και εξερευνητές. Μόνο εμείς διερωτόμαστε τι κρύβεται πίσω από τον επόμενο λόφο ή πέρα από την απέραντη θάλασσα. Κι ήταν αναπόφευκτο, έχοντας εξερευνήσει και την τελευταία θάλασσα, να στρέψουμε τελικά την προσοχή μας στον πιο μεγάλο ωκεανό, τον ωκεανό του Διαστήματος.

Τις τελευταίες δεκαετίες χρησιμοποιούμε ένα νέο στόλο πλοίων. Είναι τα νέα φορτηγά, τα πλοία των θησαυρών του νέου ωκεανού που εκτοξεύουν δορυφόρους και διαστημοσυσκευές και μεταφέρουν τα υλικά για την οικοδόμηση μόνιμων επανδρωμένων Διαστημικών Σταθμών. Είναι τα πλοία που θα ανοίξουν την απέραντη θάλασσα του Διαστήματος όπως ο Κολόμβος και ο Μαγγελάνος άνοιξαν στην ανθρωπότητα τους επίγειους ωκεανούς. Οι διαστημικές εξερευνήσεις του σήμερα αποτελούν μια φυσική συνέχεια των θαλασσοπορικών εξερευνήσεων του χθες. Το ανθρώπινο πνεύμα της εξερεύνησης εξακολουθεί να ακμάζει και σήμερα. Είμαστε ακόμη περίεργοι. Είμαστε ακόμη ταξιδιώτες. Ζούμε απλώς σε μια νέα εποχή, μ’ ένα νέο ωκεανό μπροστά μας.

Μερικοί φυσικά αμφιβάλλουν για την αποδοτικότητα των δαπανών τέτοιου είδους εξερευνήσεων, όπως επίσης και για την ωφέλεια που θα αποκομίσει ο άνθρωπος από τέτοιου είδους ανακαλύψεις. Κι όμως δεν υπάρχει αμφιβολία ότι οι Διαστημικές μας δραστηριότητες θα μας αποκομίσουν σύντομα πλούτη αδιανόητα για την εποχή του Κολόμβου και του Μαγγελάνου. Γιατί στις δικές μας περιπλανήσεις στο Διάστημα έχουμε ανακαλύψει τον δικό μας χρυσό και τα δικά μας μπαχαρικά. Τα έχουμε ανακαλύψει στις νέες γνώσεις, στα νέα προϊόντα, στις νέες τεχνολογίες. Πλούτη και κέρδη πολλαπλάσια της επένδυσης που έχει γίνει.

Η αναζήτηση άλλωστε της γνώσης είναι όπως είπαμε στη φύση του ανθρώπου, και κάθε πρόσθετο κομμάτι γνώσης, όσο περίεργο, άσχετο ή αφηρημένο κι αν φαίνεται στην αρχή, καταλήγει άμεσα ή έμμεσα, αργά ή γρήγορα, σε κάποια πρακτική εφαρμογή. Αν δεν συνεχίσουμε την ανάπτυξη της επιστήμης και τον εμπλουτισμό των γνώσεών μας, άσχετα με την άμεση χρησιμότητά τους, σύντομα θα ταφούμε κάτω από το βάρος των καθημερινών μας προβλημάτων. Γιατί η επιστήμη του σήμερα είναι η λύση του αύριο.

π