Ένα πρόγραμμα μελέτης των γαλαξιών στα πρώτα στάδια της γέννησης και της εξέλιξης τους μας έχει δώσει μερικές από τις πιο εντυπωσιακές φωτογραφίες της απόμακρης εκείνης εποχής. Το Διαστημικό Τηλεσκόπιο «Χαμπλ» σε συνεργασία με το Διαστημικό Τηλεσκόπιο ακτίνων Χ «Τσάντρα» συμπληρώνονται με τις παρατηρήσεις του Υπέρυθρου Αστεροσκοπείου Spitzer (Space Infrared Telescope Facility). Έτσι η συνδυασμένη έρευνα των τριών αυτών τροχιακών αστεροσκοπείων μας παρουσιάζει μια λεπτομερή εικόνα των διαδικασιών που συνέβαιναν ένα περίπου δισεκατομμύριο χρόνια μετά την γέννηση του Σύμπαντος και μας βοηθάει να κατανοήσουμε καλύτερα τον τρόπο με τον οποίο γεννήθηκαν και εξελίχθηκαν οι γαλαξίες.

Στις φωτογραφίες του «Χαμπλ» έχουν αποτυπωθεί δεκάδες χιλιάδες γαλαξίες σε διαφορετικές αποστάσεις, σε διαφορετικά δηλαδή χρονικά στάδια της ζωής τους και της εξέλιξής τους. Οι μελέτες αυτές μας αποκαλύπτουν ότι οι γαλαξίες αυξάνουν συνεχώς σε μέγεθος από την στιγμή του πρώτου τους σχηματισμού πριν από 13 περίπου δισεκατομμύρια χρόνια με τις συνεχείς συγκρούσεις και ενσωματώσεις τους και μέχρι πριν από 7 περίπου δισεκατομμύρια χρόνια, ενώ στην ίδια περίοδο έχουμε επίσης και μεγάλη αύξηση των διαδικασιών αστρογένεσης. Από εκεί κι έπειτα η όλη αυτή δραστηριότητά τους ελαττώνεται δραστικά. Παράλληλα οι μελέτες του «Τσάντρα» μας περιγράφουν επίσης και την εξελικτική πορεία που είχαν οι γαλαξιακές «μαύρες τρύπες» σ’ όλη την διάρκεια της ζωής του Σύμπαντος, που σήμερα έχει ηλικία 13,8 δισεκατομμυρίων ετών.

Συνολικά υπάρχουν πάνω από εκατό δισεκατομμύρια γαλαξίες στο ορατό Σύμπαν, πολύ περισσότεροι δηλαδή γαλαξίες απ' όλους τους ανθρώπους που έχουν ζήσει μέχρι τώρα πάνω στη Γη. Παρ’ όλα αυτά, παρ’ όλη την τεράστια αυτή γαλαξιακή κλίμακα, υπάρχουν ενδείξεις ενός ορισμένου σχεδίου και μιας δεδομένης δομής, αφού τα υπερσμήνη των γαλαξιών φαίνονται να είναι κατανεμημένα σε κυψελίδες, παρόμοιες με αυτές των σπόγγων και των κοραλλιών, ενώ οι διάμετροί τους υπολογίζονται ότι είναι το 1% της διαμέτρου ολάκερου του Σύμπαντος.

[NASA]

π