Σε αυτή την εικόνα από το διαστημικό τηλεσκόπιο Hubble βλέπουμε την περιοχή αστρογένεσης G35.2-0.7N, περίπου 7.200 έτη φωτός μακριά, στον αστερισμό του Αετού.

Στο εσωτερικό του συγκεκριμένου νεφελώματος αερίων και σκόνης  γεννιούνται κατά κανόνα άστρα μεγάλης μάζας, που θα τελειώσουν τη ζωή τους με εξαιρετικά βίαιες εκρήξεις σουπερνόβα. Ωστόσο, ακόμη και κατά την γέννησή τους, τα άστρα αυτά επηρεάζουν σημαντικά το περιβάλλον τους. Σε αυτή την περιοχή βρίσκεται και τουλάχιστον ένα άστρο τύπου Β, δηλαδή ένα άστρο με πολύ μεγαλύτερη μάζα, επιφανειακή θερμοκρασία και φωτεινότητα από αυτές του Ήλιου. Το άστρο αυτό είναι στην πραγματικότητα ένας πρωταστέρας, δηλαδή το έμβρυο του άστρου που θα γεννηθεί, ο οποίος εκτινάσσει έναν πίδακα ύλης προς την κατεύθυνσή μας.

Κάθε πρωταστέρας περιβάλλεται από έναν περιστρεφόμενο δίσκο αερίων και σκόνης. Με τρόπο που δεν είναι απολύτως κατανοητός, υλικά του δίσκου που πέφτουν πάνω στον πρωταστέρα, μπορεί να αλλάξουν «πορεία» και να εκτιναχθούν ως πίδακες ύλης από τους μαγνητικούς του πόλους, εξαιτίας των αλληλεπιδράσεων μεταξύ των μαγνητικών πεδίων του περιστρεφόμενου άστρου και του περιστρεφόμενου δίσκου.

Όπως φαίνεται και στην εικόνα, ένα σημαντικό μέρος του νεφελώματος είναι σκοτεινό, εξαιτίας της μεγάλης του περιεκτικότητας σε σκόνη. Ο πρωταστέρας και ο πίδακας ύλης που εκτινάσσει, βρίσκονται στο κέντρο σχεδόν της εικόνας, ενώ η μικρή και φωτεινή πορτοκαλί λωρίδα που διακρίνεται στην ίδια περίπου περιοχή είναι μια κοιλότητα στο νέφος σκόνης, που διανοίχτηκε από τον πίδακα που εκτινάσσει ο πρωταστέρας προς το μέρος μας. Ο πρωταστέρας βρίσκεται στο κάτω αριστερό άκρο αυτής της κοιλότητας. 

Credit: ESA/Hubble & NASA, R. Fedriani, J. Tan

π