Ο αστερισμός της Μεγάλης Άρκτου περιλαμβάνει μια πληθώρα γαλαξιών αλλά δεν περιλαμβάνει πολλά άλλα είδη αντικειμένων άξια παρατήρησης εκτός από ένα πλανητικό νεφέλωμα που μοιάζει με το κεφάλι μιας κουκουβάγιας και έχει καταλογραφηθεί ως Μ-97. Είναι από τα πιο αμυδρά νεφελώματα του ουρανού και παρατηρήθηκε για πρώτη φορά το 1781. Παρ’ όλα αυτά αποτελεί ένα ιδιαίτερα πολύπλοκο πλανητικό νεφέλωμα που προέρχεται από την θανατηφόρα εκτόξευση των εξωτερικών αερίων ενός άστρου σαν τον Ήλιο μας. Ο κεντρικός άσπρος νάνος που έχει απομείνει ως λείψανο του αρχικού άστρου, έχει θερμοκρασία 85.000 βαθμών Κελσίου που είναι από τις μεγαλύτερες που έχουμε παρατηρήσει μέχρι τώρα. Η εκτίμηση της απόστασής του από τη Γη κυμαίνεται από 1.300 έως 2.600 έτη φωτός, αν και μερικοί ερευνητές το υπολογίζουν σε ακόμη μεγαλύτερη απόσταση που φτάνει τα 12.000 έτη φωτός. Με μέση πάντως απόσταση 3.000 ετών φωτός η διάμετρός του υπολογίζεται ότι φτάνει τα τρία έτη φωτός.

π