Πριν από μερικά χρόνια δύο αστρονόμοι του Κέντρου Αστροφυσικής του Χάρβαρντ κατόρθωσαν να βρουν μια μέθοδο παρατήρησης όλων όσων συνέβησαν στα πρώτα βήματα της εξέλιξης του Σύμπαντος σε μια περίοδο που οι αστρονόμοι ονομάζουν «Σκοτεινό Μεσαίωνα». Την περίοδο εκείνη, πριν από 13,8 δισεκατομμύρια χρόνια και για 200 εκατομμύρια χρόνια μετά, δεν είχαν ακόμη γεννηθεί τα άστρα και οι γαλαξίες, είχαν όμως δημιουργηθεί τα άτομα του υδρογόνου. Σύμφωνα λοιπόν με την νέα αυτή μέθοδο οι ερευνητές θα μπορούν να εντοπίσουν τα πρώτα αυτά χημικά στοιχεία από τις «σκιές» που αφήνουν στην κοσμική μικροκυματική ακτινοβολία υποβάθρου η οποία καταγράφεται από ειδικές αστρονομικές συσκευές στην επιφάνεια της Γης ή στο Διάστημα.

Η διάχυτη αυτή ακτινοβολία βομβαρδίζει συνεχώς τη Γη μας και προέρχεται από μια εποχή 380.000 χρόνια μετά την Μεγάλη Έκρηξη που γέννησε το Σύμπαν.  Από την στιγμή εκείνη και για 700.000 χρόνια μετά τα πρωτόνια και τα ηλεκτρόνια άρχισαν να συνδέονται μεταξύ τους σχηματίζοντας τα ουδέτερα άτομα του υδρογόνου αποδεσμεύοντας συγχρόνως την ακτινοβολία από την ύλη με αποτέλεσμα την ελεύθερη μετακίνηση των φωτονίων κατά τρόπο ισότροπο και ομογενή. Έτσι με την πάροδο του χρόνου μερικά από τα φωτόνια της μικροκυματικής ακτινοβολίας συναντούσαν περιοχές συμπύκνωσης του υδρογόνου οι οποίες τα απορροφούσαν.

Η νέα δηλαδή μεθοδολογία βασίζεται στον εντοπισμό τέτοιων περιοχών με λιγότερα φωτόνια που δίνει στους παρατηρητές την δυνατότητα να εκτιμήσουν την διάταξη που είχε η ύλη, το υδρογόνο δηλαδή, την εποχή εκείνη. Να εντοπίσουν σε τελική ανάλυση διαχρονικά την ποσότητα και την περιεκτικότητα της ύλης στο Σύμπαν, αφού οι πληροφορίες αυτές βρίσκονται κρυμμένες στην διάχυτη ακτινοβολία μικροκυμάτων που κατακλύζει συνεχώς τη Γη απ’ όλες τις περιοχές του ουρανού. Μ’ αυτόν τον τρόπο οι πληροφορίες αυτές μπορούν να μας αποκαλύψουν λεπτομερώς και επακριβώς για το ποιες ήσαν οι αρχικές συνθήκες που επικρατούσαν στο Σύμπαν όταν αυτό ήταν ακόμη μωρό.

Για την απορρόφηση όμως των φωτονίων η θερμοκρασία του υδρογόνου πρέπει να είναι μικρότερη από την θερμοκρασία της μικροκυματικής ακτινοβολίας, συνθήκες δηλαδή που υπήρχαν μόνο όταν το Σύμπαν είχε ηλικία μεταξύ 20 και 100 εκατομμυρίων ετών, ακριβώς μέσα στην άγνωστη και σκοτεινή για ‘μας περίοδο του «Κοσμικού Μεσαίωνα». Το πρόβλημα όμως είναι ότι η «ευκρίνεια» των μετρήσεων που απαιτείται για τους υπολογισμούς αυτούς είναι 1.000 φορές μεγαλύτερη απ’ αυτήν που μπορούμε να επιτύχουμε με τα σημερινά μας όργανα, κάτι όμως που αναμένεται να γίνει πραγματικότητα στην επόμενη δεκαετία. Και τότε η «Σκοτεινή Εποχή» του Σύμπαντος θα μας αποκαλύψει για πρώτη φορά το πραγματικό της πρόσωπο.

π